Πλάι-πλάι θα 'ναι καλύτερα

-Θα τραβήξει πολύ ακόμα?

-Ποιο πράγμα?

-Αυτό,που με έχετε καβαλήσει όλοι...!!!!

 

 

-Μα τι λες?

-Τι λέω?Σχεδόν είκοσι χρόνια αυτό συμβαίνει!Όλοι από πάνω μου κι όλοι επάνω μου...ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΜΕΣΑ...

ΕΚΑΝΑ ΤΟ Μ@ΛΑΚΑ ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΔΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!

-Καλέ,τρελάθηκες?

-Μπορεί να το πεις κι έτσι!Χέστηκ@ πως θα το πεις κι εσύ κι όλοι οι άλλοι!!!!Μέχρι εδώ ήταν!Είμαι όπως όλοι σας,ΑΞΙΖΩ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΣΑΣ!ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ?Κι αν μέχρι πριν λίγο με είχατε στριμώξει,τώρα τα πράγματα άλλαξαν!ΕΓΩ ΑΛΛΑΞΑ!Βλέπεις?Ρολλάρω!!!!!!!!!





ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Χρόνια ονειρευόμουν στη σκοτεινιά,μέρες με ήλιο και βραδιές με φως!Πάντα ο τελευταίος στη σειρά...σώβρακα και κάλτσες έγιναν όόόόόόλη μου η ζωή...................

Ε,ΤΕΡΜΑ!

Θέλω να με αγγίζει γυναικείο χέρι με νύχια κόκκινα,να με τραβάει κοντά της κι εγώ να λιώνω στα πόδια της!Στα δικά της πόδια!Απόψε θα 'μαι κάτω από το κρεββάτι της και το πρωί,θα με σύρει νωχελικά και θα 'ναι από εμένα που θα διαλέξει τα παπούτσια που θα φορέσει!

ΑΠΌ ΕΜΕΝΑ!!!!!!!!

 

 



Σενάριο-σκηνοθεσία : Λίγος χώρος κάτω από το κρεββάτι μου,τέσσερα συρτάρια από τα σκουπίδια κι εγώ.